My Holiday
My Holiday
loaderimg
contacts Sign In
image

Πολιτισμός & Ιστορία

  • Home
  • Πολιτισμός & Ιστορία

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ &
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Η Λέσβος είναι γνωστή ως το «Νησί των Ποιητών»  Πηγή έμπνευσης για συγγραφείς, καλλιτέχνες και μουσικούς από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα… όπως η Σαπφώ, ο Αρίων, ο Αριστοτέλης, ο Αλκαίος και ο Θεόφραστος… και από τη σύγχρονη εποχή – ο Νομπελίστας Λογοτεχνίας Οδυσσέας Ελύτης, ο Στράτης Μυριβήλης-ο συγγραφέας του βιβλίου «Η Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια» και ο Αργύρης Εφταλιώτης για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Οι επισκέπτες μπορούν να αναδυθούν στον πλούσιο πολιτισμό μας και να επισκεφθούν έναν τεράστιο αριθμό αρχαιολογικών χώρων, Μεσαιωνικά Κάστρα, Αρχαίους Ναούς, Αμφιθέατρα, Κατακόμβες, Υδραγωγεία, Μουσεία και Πινακοθήκες που βρίσκονται σε όλο το νησί.
www.efales-ar.gr
Ο Αύγουστος είναι επίσης ο μήνας που γιορτάζουμε τη μουσική και τον χορό εδώ στη Λέσβο με σημαντικές εκδηλώσεις όπως :
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας «Αρίων» στις αρχές Αυγούστου. 
Το Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Μολύβου  στα μέσα Αυγούστου.
Μπορείτε επίσης να απολαύσετε εκπληκτικές παραστάσεις όπως τα Φεστιβάλ Παραδοσιακών Ελληνικών Χορών, όπου επαγγελματικά και τοπικά χορευτικά συγκροτήματα προβάλλουν παραδοσιακούς ελληνικούς χορούς από όλη την Ελλάδα
Ονομασία του νησιού
Το νησί είχε πολλά προϊστορικά ονόματα, όπως: Ιμερτή (λαχταριστή), Λάσσια (με πυκνά δάση), Αιγερία το μέρος των ηλιοκαμένων ανθρώπων), Αιθιοπία (ξεραμένο από τον ήλιο νησί) και Μακαρία, το οποίο ήταν το όνομα του μυθικού αρχηγού της φυλής, του Μακάρα, γιου του ήλιου. Άλλη πηγή λέει ότι υπήρχε μια περιοχή στο νησί, γνωστή ως Λέσβος και ότι το νησί πήρε το όνομά του από εκεί. Αυτή η περιοχή βρισκόταν κατά πάσα πιθανότητα στην περιοχή του Λισβορίου, εκεί όπου σημαντικά προϊστορικά ερείπια έχουν βρεθεί στην περιοχή Κουρτήρ, στην παραλία της Καλλονής. Αλλά το όνομα του νησιού αποδίδεται επίσης στην εκπληκτική φυσική ομορφιά του.
Αναφορές από αρχαίους συγγραφείς
Για τη Λέσβο υπάρχουν αναφορές και στα ομηρικά έπη. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων του Τρωικού πολέμου, ο Οδυσσέας πολέμησε και νίκησε το βασιλιά Φιλομείδη. Ο Αχιλλέας επιτέθηκε στο νησί πολλές φορές. Κατά τη διάρκεια μίας από αυτές τις εισβολές στη νότια ακτή, αιχμαλώτισε την όμορφη Βρισηίδα και εξοργίστηκε όταν ο Αγαμέμνονας τού την πήρε. Ο Όμηρος αναφέρει ότι οι 7 γυναίκες που ο Αγαμέμνονας προσέφερε στον Αχιλλέα για να κατευνάσει την οργή του, ήταν από τη Λέσβο και «ξεπερνούσαν σε ομορφιά ολόκληρο το γυναικείο είδος». Ο ποιητής Παρθένιος αφηγείται ότι ο Αχιλλέας κατάφερε να παραβιάσει τα ισχυρά τείχη της Μήθυμνας με τη βοήθεια της προδοσίας της κόρης του βασιλέα Πειδικίδη. Σύμφωνα με τον ιστορικό Μύρσιλο, υπήρχε ένα σημαντικό ιερό του Απόλλωνα στο όρος Λεπέτυμνος. Αυτός και η Άρτεμις τύγχαναν ιδιαίτερης λατρείας από το λαό της Λέσβου. Ο Θεόφραστος αναφέρει ότι ο αστρολόγος Ματρικέτας είχε το παρατηρητήριό του στην κορυφή του όρους Λεπέτυμνος. Σύμφωνα με άλλη αρχαία παράδοση, ο τάφος του ομηρικού ήρωα Παλαμίδη, του εφευρέτη των γραμμάτων και των αριθμών, ήταν στις πλαγιές του ίδιου βουνού.
Αρχαία ιστορία (7ος αι. π.Χ.-3ος αι. μ.Χ.)
Το νησί της Λέσβου κατοικείται από το 3300 π.Χ. από τους Πελασγούς, τους Λέλεγες και τους Τυρρηνούς. Αργότερα, γύρω στο 1400 π.Χ., έρχονται από την κεντρική Ελλάδα οι Αιολείς και γύρω στο 1000 π.Χ., οι Αχαιοί από την Πελοπόννησο. Σ’ αυτούς οφείλεται η ίδρυση της «λεσβιακής εξάπολης», αποτελούμενης από τη Μυτιλήνη, την Άντισσα, την Πύρρα, την Αρίσβη, τη Μήθυμνα και την Ερεσό. Παρά την τυραννική διακυβέρνηση της Μυτιλήνης από το γένος των Πενθιλιδών, ο 7ος και ο 6ος αι. π.Χ., συνιστούν περίοδο υψίστης ακμής για τη Λέσβο. Μέσα από αντίξοες πολιτικές συνθήκες και κοινωνικές ανακατατάξεις διακρίθηκαν σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Γύρω στο τέλος του 6ου αι. π.Χ., η Λέσβος λεηλατήθηκε από τους Πέρσες. Έκτοτε το νησί χάνει την αυτονομία του και υφίσταται σειρά αλλεπάλληλων επιδρομών και συγκρούσεων. Μετά το τέλος των περσικών πολέμων και τη νίκη των Ελλήνων, οι λεσβιακές πόλεις έγιναν μέλη της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας και αργότερα πήραν ενεργό μέρος στα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου. Το 428 π.Χ., η αποστασία των Μυτιληναίων από την Α΄ Αθηναϊκή Συμμαχία είχε ως αποτέλεσμα τη σφαγή του ανδρικού πληθυσμού της πόλης και τον εξανδραποδισμό του άμαχου πληθυσμού.
Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδος
Κατά την Ελληνιστική περίοδο, η Λέσβος βρισκόταν υπό την επιρροή της Μακεδονικής κυριαρχίας και αργότερα των Πτολεμαίων. Μάλιστα το 88 π.Χ., η Λέσβος συμπαρατάχθηκε με το βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη, με σκοπό να εκδιώξει τους Ρωμαίους από την περιοχή του Αιγαίου. Η αποτυχημένη αυτή προσπάθεια οδήγησε σε κατάληψη του νησιού και σε κυρώσεις από τους Ρωμαίους. Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, η Λέσβος γνώρισε οικονομική άνθηση. Μάρτυρες ευημερίας εκείνης της εποχής αποτελούν οι πλούσιες οικοδομές με τα μεγαλειώδη ψηφιδωτά, που κοσμούν τα αρχαιολογικά μουσεία της πόλης της Μυτιλήνης. Επίσης, τα μνημειώδη δημόσια έργα που κατασκευάστηκαν την ίδια εκείνη περίοδο, όπως το αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης, που θα εντυπωσιάσει το Ρωμαίο αυτοκράτορα Πομπήιο, και το υδραγωγείο στη Μόρια, που θα υδροδοτήσει την πρωτεύουσα της Λέσβου. Το νησί εξακολουθούσε να ακμάζει και κατά την Παλαιοχριστιανική περίοδο, όπως μαρτυρά η ύπαρξη των δύο επισκοπών (Μυτιλήνης και Μηθύμνης).
Επί Γατελούζων(Βυζαντινή περίοδος)
Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, η Λέσβος ανήκε διοικητικά στην επαρχία νήσων με πρωτεύουσα τη Ρόδο. Μετά την εισαγωγή της θεματικής οργάνωσης της αυτοκρατορίας, η Λέσβος εντάχθηκε στο ναυτικό θέμα» της Σάμου. Την ίδια περίοδο χρησιμοποιήθηκε και ως τόπος εξορίας προσωπικοτήτων του δημόσιου βίου της αυτοκρατορίας, διακρίθηκε όμως για την οργανωμένη πνευματική ζωή με επίκεντρο την επισκοπή και τα μοναστικά κέντρα του νησιού. Το 1354, τη διοίκηση της Λέσβου ανέλαβε η γενοβέζικη οικογένεια των Γατελούζων, καθώς το νησί δόθηκε ως προίκα από το Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγο στο Φραγκίσκο Γατελούζο, ο οποίος παντρεύτηκε την αδελφή του αυτοκράτορα, Μαρία. Η εποχή της ηγεμονίας των Γατελούζων, η οποία διήρκεσε πάνω από 100 χρόνια, ανήκει στις ιστορικές περιόδους της Λέσβου, που μπορούν να αποτιμηθούν θετικά, καθώς οι Γενοβέζοι ηγεμόνες διοίκησαν συνετά, σεβόμενοι τη θρησκεία και τα έθιμα του ντόπιου πληθυσμού και συνετέλεσαν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού. Οι Γατελούζοι άλλωστε πέρασαν από τη Λέσβο περισσότερο ως «εμπορικοί αντιπρόσωποι» παρά ως κατακτητές, καθώς χρησιμοποίησαν το νησί ως ορμητήριο για τις εμπορικές τους αποστολές στη Συρία και την Αίγυπτο και ως έδρα προς τις άλλες κτήσεις τους στον Εύξεινο Πόντο.
Οθωμανική περίοδος
Οι Γατελούζοι παρέδωσαν το νησί στο Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή το 1462. Κατά την πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο πληθυσμός μειώθηκε σημαντικά, καθώς μετά την κατάληψη του νησιού, 10.000 Λέσβιοι μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για να ενισχύσουν τον πληθυσμό της, στο πλαίσιο της πολιτικής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η δημογραφική αφαίμαξη της Λέσβου επαναλήφθηκε δύο χρόνια αργότερα (1464), μετά την αποτυχημένη ναυτική επιχείρηση του Βενετού ναυάρχου Τζουστινιάνι, ενώ οι επιδρομές των πειρατών και των Βενετών επιδείνωσαν την κατάσταση. Οι επανειλημμένες προσπάθειες των δυτικών να καταλάβουν το νησί λόγω της στρατηγικής του θέσης, είχαν ως αποτέλεσμα να ενταθεί η τουρκική σκληρότητα κατά τους δύο πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας. Οι δοκιμασίες αυτές δεν έκαμψαν ωστόσο το ηθικό των κατοίκων και, παρά τη δυσμενή για εξέγερση, γεωγραφική θέση του νησιού, η συμβολή των Λεσβίων υπήρξε αξιόλογη στις επιχειρήσεις της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας κατά την Επανάσταση του 1821. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1839, η διοικητική μεταρρύθμιση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατήργησε το μονοπώλιο των ναζίρηδων (Οθωμανών αξιωματούχων) στο εμπόριο των τοπικών προϊόντων, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του ελληνικού στοιχείου στον οικονομικό κυρίως τομέα. Τα χρόνια που ακολούθησαν, χαρακτηρίζονται από την ενίσχυση της ελαιοκαλλιέργειας, την οργάνωση του εμπορίου λαδιού, την ανάπτυξη της βιομηχανίας και του εξαγωγικού εμπορίου. Παράλληλα, η παιδεία άνθησε, δημιουργώντας κατάλληλες προϋποθέσεις για πολιτιστική και κοινωνική αναβάθμιση.
Νεώτεροι χρόνοι
Η δύσκολη περίοδος της Οθωμανοκρατίας στη Λέσβο, έληξε το 1912. Στις 8 Νοεμβρίου απελευθερώθηκε η Μυτιλήνη και ένα μήνα αργότερα το υπόλοιπο νησί. Με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη διακοπή των σχέσεων του νησιού με τα μικρασιατικά παράλια, τελείωσε και η περίοδος ακμής του. Το 1922 μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Λέσβος υπήρξε τόπος εγκατάστασης προσφύγων. Η μαζική έλευση προσφύγων αναδιοργάνωσε τις κοινωνικές δομές και την κατανομή του πληθυσμού, ενώ οδήγησε το νησί σε οικονομική άνθηση λόγω της κοσμοπολίτικης σκέψης και των γνώσεων που έφεραν οι πρόσφυγες πάνω σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Η Λέσβος με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), παραχωρήθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Το 1941, το νησί παραδίδεται στα γερμανικά στρατεύματα. Το 1944 η Γερμανική Κατοχή λαμβάνει τέλος, μετά από τρία χρόνια πείνας, δυστυχίας και κακοπάθειας. Στα χρόνια μετά τον εμφύλιο, οι πολιτικές διώξεις και η οικονομική καχεξία οδηγούν σε μεγάλο κύμα εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης, με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του πληθυσμού και την ερήμωση αρκετών οικισμών του νησιού.
Η Λέσβος είναι πλούσια σε «μνημεία του παρελθόντος», από κάστρα μέχρι το Αρχαίο Θέατρο της Μυτιλήνης, από απομεινάρια ρωμαϊκών υδραγωγείων μέχρι αρχαίους ναούς, καθώς και γκαλερί τέχνης και μουσεία που βρίσκονται σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο το νησί. Προγραμματίστε μια ημερήσια εκδρομή εξερευνώντας τους αρχαιολογικούς χώρους, τα μνημεία και τα μουσεία της Λέσβου!
Τα Κάστρα της Λεσβου
Το κάστρο Μυτιλήνης – Στο βορειοανατολικό άκρο της πόλης, στο ψηλότερο σημείο της χερσονήσου, ανάμεσα σ’έναν καταπράσινο πευκώνα και στη θάλασσα, υψώνονται τα απομεινάρια του κάστρου της Μυτιλήνης,. Διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση και είναι ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα του μεσογειακού χώρου. Η οικοδόμησή του και η ενίσχυσή του έγινε σε διάφορες χρονικές περιόδους, ξεκινώντας από τη βυζαντινή περίοδο που ήταν ατελές, για να επεκταθεί και να ενισχυθεί κατά την περίοδο της γενουάτικης ηγεμονίας και να διατηρηθεί παρακμάζοντας σταδιακά κατά την οθωμανική περίοδο. Η παλαιότερη φάση του χρονολογείται στον 6ο αιώνα και αποτέλεσε τμήμα του οικοδομικού προγράμματος του Ιουστινιανού.
Οβριόκαστρο – Το Κάστρο της Αρχαίας Άντισσας: Ανασκαφές πραγματοποιούνται αυτή τη στιγμή στην περιοχή Οβριόκαστρο, κοντά στο χωριό Σκαλοχώρι, όπου έχει ανακαλυφθεί το Κάστρο της Αρχαίας Άντισσας. Θεωρείται το 2ο μεγαλύτερο κάστρο της Λέσβου- μείνετε συντονισμένοι για τα εκπληκτικά ευρήματα εξαιρετικής ιστορικής σημασίας που θα αποκαλύπτονται!
Το κάστρο της Μήθυμνας βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της νήσου Λέσβου στη θέση της αρχαίας Μήθυμνας και αποτελεί το δεύτερο σε μέγεθος και σημασία κάστρο της Λέσβου. Οικοδομήθηκε κατά τη διάρκεια της βυζαντινής εποχής στα πομεινάρια αρχαίων εκτεταμένων τειχών με σκοπό την αντιμετώπιση επιδρομών Φράγκων και Τούρκων και ενισχύθηκε και αυτό κατά τη γενουάτικη περίοδο.
Το κάστρο του Σιγρίου αποτελεί ένα από τα μεταγενέστερα οχυρωματικά έργα στο νησί. Βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο της Λέσβου και χτίστηκε το 1757 από τον Σουλεϊμάν πασά προκειμένου να προστατευθεί η περιοχή από τις επιδρομές των πειρατών και να διασφαλιστεί η ομαλή διακίνηση των εμπορευμάτων. Το κάστρο χαρακτηρίζεται από το αραβικό τόξο που έχει πάνω από την πύλη με κόκκινες και λευκές πέτρες.
Αρχαίο Θέατρο
Μία ακμάζουσα κοινωνία, όπως αυτή της Μυτιλήνης, δεν θα μπορούσε να μην έχει το θέατρό της. H πρώτη οικοδομική φάση του Αρχαίου Θεάτρου Μυτιλήνης χρονολογείται στην πρώιμη Ελληνιστική περίοδο, αλλά κατά την Yστερορωμαϊκή περίοδο το θέατρο μετασκευάσθηκε. Σήμερα σώζεται στην τελευταία οικοδομική του φάση. Το πεταλόσχημο κοίλο, διαμέτρου 107 μ., σκαμμένο στον εύθραυστο ηφαιστιογενή βράχο, υπολογίζεται ότι χωρούσε 10.000 περίπου θεατές. Ήταν καλυμμένο από μαρμάρινα αγάλματα, από τα οποία κανένα δε βρέθηκε στη θέση του. Η ορχήστρα είναι κυκλική με διάμετρο 24 μ. Ήταν κατασκευασμένη από πατημένο χώμα πάνω στο διαμορφωμένο βράχο. O Πλούταρχος, στο βίο του Πομπηίου, αναφέρει ότι ο Ρωμαίος στρατηγός θαύμασε το θέατρο της Μυτιλήνης και αντέγραψε το σχέδιό του για το θέατρο που έκτισε στη Ρώμη το 55 π.X. Αξίζει μια επίσκεψη, απλά και μόνο για την υπέροχη θέα που προσφέρει.
Το ρωμαϊκό Υδραγωγείο
Το ρωμαϊκό υδραγωγείο της πόλης είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα μνημεία της Λέσβου. Το καλύτερα σωζόμενο κομμάτι του βρίσκεται στην περιοχή της Μόριας, 6 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της πόλης, και ονομάζεται «Καμάρες». Η τοξοστοιχία που σώζεται είναι μήκους 170 μέτρων και έχει 17 τόξα. Το υδραγωγείο μετέφερε νερό στη Μυτιλήνη από τον Όλυμπο. Αποτελεί εξαιρετικό δείγμα των οικοδομικών τεχνικών που ανέπτυξαν οι Ρωμαίοι. Η κατασκευή του χρονολογείται στο τέλος του 2ου ή τις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα. Απομεινάρια του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου μπορεί να βρεθούν και στην περιοχή Λάμπου Μήλους.
Αρχαίος Ναός της Κλοπεδής (Αγία Παρασκευή)
Το Ιερό της Κλοπεδής βρίσκεται βορειοδυτικά της Αγίας Παρασκευής Λέσβου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής του νησιού. Ο ναός, αφιερωμένος πιθανόν στον Ναπαίο Απόλλωνα, πρωτοχτίστηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. ενώ την τελική του μορφή πήρε στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ.
Αρχαίος Ναός των Μέσων (Αγία Παρασκευή)
Το Ιερό των Μέσων βρίσκεται στη θέση «Κουκάλα» ή «Κοκκάλα» της περιοχής, στην αγροτική περιφέρεια της Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Στην αρχαιότητα βρισκόταν κοντά στα βόρεια σύνορα της επικράτειας της αρχαίας πόλης Πύρρας και στο μέσο (κέντρο) της Λέσβου, απ’ όπου η περιοχή πήρε το όνομά της, «Μέσον», με τον αιολικό τύπο της λέξης.
Γενί Τζαμί
Αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Από τη δεκαετία του ’70 επισκευάζεται και συντηρείται. Tο Γενί Tζαμί (το Nέο Tέμενος) είναι το μεγαλύτερο μουσουλμανικό τέμενος της Μυτιλήνης και βρίσκεται στο μέσον της άλλοτε τουρκικής αγοράς. Στο εσωτερικό του σώζονται τμήματα τοιχογραφιών, ενώ σήμερα λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος.
Μουσεία
Από τη «πρωτοείποτη αλήθεια» του Θεόφιλου στα Μεγάλα Βιβλία του Teriade. Από τον κυβισμό του Πικάσο στο σουρεαλισμό του Μιρό. Από τις εξαϋλωμένες φιγούρες του Τζιακομέτι στη σαφήνεια του Λε Κορμπιζιέ. Η απόσταση για όλα αυτά είναι μικρή. Και μπορείτε να την καλύψετε στη Λέσβο.
Το Μουσείο – Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη Teriade
Το Μουσείο – Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη Teriade με τον ελαιώνα που το περιβάλλει και το Μουσείο Θεόφιλου, αποτελούν ένα μοναδικό σημείο πολιτισμού στο νησί. Τα «Grands Livres» (Μεγάλα Βιβλία), εκδόσεις του Teriade, με πρωτότυπα έργα τέχνης των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της εποχής του, στα οποία ο κάθε ζωγράφος δεν εικονογραφεί απλώς κείμενα, αλλά δημιουργεί ένα βιβλίο που καταλήγει να είναι ένα έξοχο έργο τέχνης, εκτίθενται σ’ αυτό το σπίτι του πολιτισμού. Εκτός από τα «Μεγάλα Βιβλία», ο Teriade υπήρξε δημιουργός και του περιοδικού «Verve», με λιθογραφίες των Σαγκάλ, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ, καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Τέλος, έργα γνωστών Ελλήνων ζωγράφων, όπως του Τσαρούχη, του Κανέλλη, του Βακιρτζή κ.ά., έχουν βρει μία μοναδική στέγη. http://www.museumteriade.gr/en/
Μουσείο Θεόφιλου Χατζημιχαήλ- Μοντέρνας Τέχνης – Βιβλιοθήκη Tεριάντ
Το Μουσείο Θεοφίλου ανεγέρθηκε το έτος 1964 σε ένα προάστιο της Μυτιλήνης, τη Βαρειά, εκεί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο λαϊκός αυτοδίδακτος ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (1867-1934), με έξοδα του Μυτιληνιού, φημισμένου καλλιτεχνικού εκδότη στο Παρίσι Στρατή Ελευθεριάδη (Tériade). Το 1965 ο Tériade το δώρισε στο Δήμο Μυτιλήνης μαζί με 86 πίνακες του Θεόφιλου από την ιδιωτική του συλλογή και από τότε λειτουργεί ως δημοτικό μουσείο. Το κτήριο είναι κτισμένο με μυτιληνιά πέτρα, που ταιριάζει απόλυτα με τον απέραντο ελαιώνα που το περιβάλλει.
Αρχαιολογικό Μουσείο (παλιό – νέο)
Ένα Παλιό και ένα Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο στη Μυτιλήνη αποκαλύπτουν τα ευρήματα ενός νησιού που έσφυζε από ζωή από τη νεολιθική εποχή. Το Παλιό κτίριο, ένα αρχοντόσπιτο με τα βοηθητικά του κτίρια, χτισμένο στις αρχές του 20ού αιώνα σε εκλεκτικιστικό ρυθμό, αξίζει την επίσκεψη και μόνο για το κτίριο! Ξεχωρίζουν τα αιολικά κιονόκρανα και οι επιγραφές. Το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, υπόδειγμα σύγχρονης μουσειολογικής αντίληψης, βρίσκεται στην περιοχή Kιόσκι, εκεί όπου οι πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως το ιερό της Αφροδίτης. Η έκθεση δίνει στον επισκέπτη την εικόνα του τρόπου ζωής στη Λέσβο από τον 2ο αιώνα π.X. έως τον 3ο αιώνα μ.X.
Το Βυζαντινό Μουσείο
Το Βυζαντινό Μουσείο στεγάζεται απέναντι από το ναό του Αγίου Θεράποντος. Κειμήλια μεγάλης εκκλησιαστικής αξίας, φορητές εικόνες, άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, χειρόγραφα και παλαιά εκκλησιαστικά βιβλία, περίτεχνα τέμπλα παλαιών εκκλησιών, καθώς και μια εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που φιλοτέχνησε ο Θεόφιλος, ξετυλίγουν την εκκλησιαστική ιστορία του νησιού.
Μουσείο Φυσικής Ιστορίας -Απολιθωμένο Δάσος Σιγρίου

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου ιδρύθηκε το 1994 στο Σίγρι της Λέσβου με σκοπό τη μελέτη, έρευνα, ανάδειξη, έκθεση, συντήρηση και φύλαξη του απολιθωμένου δάσους της Λέσβου, που έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της φύσης με ιδιαίτερα σημαντική περιβαλλοντική, γεωλογική και παλαιοντολογική αξία. Το μουσείο αποτελεί ένα παράθυρο στην ιστορία και την εξέλιξη της λεκάνης του Αιγαίου τα τελευταία 20.000.000 χρόνια. Στους χώρους τού μουσείου φιλοξενούνται δύο μόνιμες εκθέσεις αφιερωμένες στο απολιθωμένο δάσος της Λέσβου και στη γεωιστορική εξέλιξη του Αιγαίου. Σε αυτές παρουσιάζονται σπάνια φυτικά απολιθώματα από τη δυτική Λέσβο και προβάλλονται τα γεωλογικά φαινόμενα και οι διεργασίες που συνδέονται με τη δημιουργία του απολιθωμένου δάσους.

https://www.lesvosmuseum.gr/en

https://vrisa-museum.uoa.gr/home/

Παραδοσιακοί οικισμοί
Ο βασικός λόγος που οι παραδοσιακοί οικισμοί της Λέσβου εξάπτουν τη φαντασία, είναι η ομορφιά τους, που πηγάζει από την απόλυτη εναρμόνισή τους με το φυσικό περιβάλλον. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για το κτίσιμο των σπιτιών, βρίσκονται στο διπλανό δάσος, στο πλησιέστερο νταμάρι, στο απέναντι βουνό. Η αρχιτεκτονική τους βασίστηκε στη μορφολογία του εδάφους, το κλίμα της περιοχής, την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση των στοιχείων της φύσης. Οι παράγοντες αυτοί δεν καθιστούν τους παραδοσιακούς οικισμούς απλά ελκυστικούς, αλλά κυρίως ιδανικά δείγματα οικολογικής ανάπτυξης. Οι χαρακτηρισμένοι ως παραδοσιακοί οικισμοί στη Λέσβο, είναι οι: Αγιάσος, Ασώματος, Βατούσα, Ερεσός, Μανταμάδος, Μήθυμνα (Μόλυβος), Πέτρα, Πλωμάρι, Πολιχνίτος, Σίγρι και Συκαμιά.
Αρχιτεκτονική -Αρχοντικά σπίτια
Σήμα κατατεθέν της οικιστικής της ταυτότητας, αποτελούν αδιαμφισβήτητα τα εξαίσια αρχοντικά που την κοσμούν, δείγματα της οικονομικής ευρωστίας του παρελθόντος. Τα περισσότερα απ’ αυτά χτίστηκαν στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα από πλούσιους αστούς εμπόρους, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την καίρια εμπορική θέση του νησιού μεταξύ Ανατολής και Δύσης, συσσώρευαν αρκετό πλούτο από τις οικονομικές τους δραστηριότητες. Συνδυάζουν στοιχεία της κλασικής ελληνικής αρχιτεκτονικής με πολλά δυτικοευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Παρά το γεγονός ότι μεταπολεμικά δεν υπήρξε επαρκής προστασία των αρχιτεκτονημάτων αυτών, σώζονται ακόμα αρκετά αξιόλογα σπίτια τόσο στην είσοδο της πόλης της Μυτιλήνης όσο και σε πολλά κεφαλοχώρια της υπαίθρου.
Βιομηχανική αρχιτεκτονική (ελαιοτριβεία, βυρσοδεψεία, σαπωνοποιία)
Απομεινάρια της έντονης οικονομικής δραστηριότητας της Λέσβου τον 19ο αι., αποτελούν τα βιομηχανικά κτήρια. Πρόκειται για αυτοτελή μεγάλα συγκροτήματα από πέτρα ή τούβλο, που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλη την έκταση του νησιού, όπως ελαιοτριβεία, αλευροποιία, σαπωνοποιία και βυρσοδεψεία. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αξιοποίησης των βιομηχανιών αυτών κτιρίων είτε με την ανακαίνιση και επαναλειτουργία υπό σύγχρονες συνθήκες της αρχικής τους χρήσης, είτε με τη μετατροπή τους σε επιδεικτικούς βιομηχανικούς χώρους ή σε πολιτιστικά κέντρα πολλαπλής λειτουργίας. Εξαιρετικές τέτοιες περιπτώσεις μεταξύ άλλων, είναι το ελαιοτριβείο Βρανά στον Παπάδο Γέρας, που ήταν και το οικογενειακό ελαιοτριβείο της οικογένειας Αλεπουδέλη (Ελύτη), το ελαιοτριβείο της Αγίας Παρασκευής που έχει αξιοποιηθεί ως επιδεικτικός βιομηχανικός χώρος, αλλά και πολιτιστικό κέντρο από το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς, τα δημοτικά Πολύκεντρα Πλωμαρίου και Μανταμάδου κ.ά.
Τοπική μουσική και χοροί
Οι κάτοικοι του νησιού, Αιολείς, φυλετική και γλωσσική κατηγορία διάφορη κατά πολλά από εκείνη των άλλων νησιών του αρχιπελάγους, έχουν δικό τους μουσικό και ποιητικό χαρακτήρα. Τη γλωσσική διαφορά των Μυτιληνιών κάνει φανερή η ιδιαίτερη γλωσσική προσωδία καθώς και η διαφοροποίηση στη μουσική και το χορό. Η μουσική ταυτότητα της Λέσβου καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος στην πολύμορφη και πολυδιάστατη ελληνική παραδοσιακή μουσική παρά τις όποιες ιδιοτυπίες της. Πολλές «γνωστές» μελωδίες, αστικά λαϊκά και καντάδες παρουσιάζουν μια εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία στα τραγούδια, στους σκοπούς και τους χορούς. Διακρίνονται άλλοτε για το καθαρά τοπικό χρώμα και άλλοτε διαμορφώνονται μέσα από τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις με τις περιοχές με τις οποίες συνορεύει το νησί, έχοντας ως επίκεντρο τα μεγάλα αστικά κέντρα της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης. Χαρακτηριστικά, επίσης, στις μουσικές εκφράσεις της Αγιάσου και της Μυτιλήνης είναι τα «πολιτικά» και «αστικά» τραγούδια. Η λαϊκή χορευτική παράδοση της Λέσβου, με έντονο τοπικό χρώμα και επιρροές από τα μικρασιατικά παράλια και ιδιαιτέρως το Αδραμύττι, το Αϊβαλί και τη Σμύρνη, χρησιμοποιεί κυρίως τετράσημους ρυθμικούς πόδες για να αποδώσει τις ποικίλες μελωδίες του συρτού χορού, του μπάλου, της χασαπιάς ή χασάπικου ή μαζωμένου ή μαζωχτού ή πηδηχτού ή ανεγκασ’κού ή ρούσ’κου ή γκάιντας (μεταγενέστερη ονομασία· ο χορός παλαιότερα χορεύονταν κυρίως από άνδρες) καθώς και τοπικών χορών ενταγμένων κατά περίπτωση στις διάφορες εθιμικές περιστάσεις, όπως π.χ. του γυναικείου γαμήλιου χορού τύπου «στα τρία» νυφ(ι)κάτου ή νυφ’κάτου ή σταυρωτού (Λισβόρι) και των μιμικών αποκριάτικων χορών αράπη ή αράπ’ς ή αράπ’κους, ντούρου-ντούρου ή γέρος, κουκιά ή κ’τσιά κ.ά.

“Mytilinia” Dialect
Γιορτές και πανηγύρια
Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, έτσι και στη Λέσβο τα πανηγύρια είχαν ανέκαθεν πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική ζωή του τόπου. Μερικά πανηγύρια έχουν περισσότερο τοπικό χαρακτήρα, ενώ άλλα είναι πολυήμερα και πολυπληθή, προσλαμβάνοντας «υπερτοπική» διάσταση. Μέχρι το 1922, τα μεγάλα αυτά πανηγύρια συγκέντρωναν πλήθη επισκεπτών από χριστιανικές κοινότητες της Μικράς Ασίας, κυρίως τη Σμύρνη και το Αϊβαλί. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το πανηγύρι της Παναγίας στην Αγιάσο, καθώς και το πανηγύρι του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο. Χιλιάδες προσκυνητές προσέρχονται πεζή την παραμονή, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που κάθε πιστός αξίζει να τη ζήσει. Μετά τη δεκαετία του ’50 εμφανίζεται στην ιστορία της Λέσβου μια δεύτερη ακολουθία εθίμων, που συνδέονται με την «κουλτούρα του αλόγου» και σταδιακά αποκτούν μεγάλη διάσταση. Οι αναβάτες στολίζουν τα άλογά τους με ιδιαίτερη καλαισθησία, ενώ συναγωνίζονται μεταξύ τους στην επίδειξη, τις φιγούρες και το χορό. Μάλιστα, σε πολλά πανηγύρια πραγματοποιούνται ιπποδρομίες με συμμετοχές από όλο το νησί. Τα μεγάλα πανηγύρια με υπερτοπικό χαρακτήρα που αποτελούν μέχρι σήμερα κεντρικό σημείο αναφοράς στην κοινωνική και θρησκευτική ζωή του νησιού είναι το πανηγύρι της Παναγίας το Δεκαπενταύγουστο στην Αγιάσο, το πανηγύρι του Ταξιάρχη την Κυριακή των Μυροφόρων στο Μανταμάδο (τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα), το πανηγύρι του Άγιου Χαράλαμπου ή του «Ταύρου» στην Αγία Παρασκευή (στα δύο αυτά πανηγύρια τελείται τελετουργική σφαγή ταύρου και προσφέρεται το κισκέτσι, πανηγυριώτικο φαγητό από κρέας, αλεσμένο ρεβίθι και σιτάρι), καθώς και το πανηγύρι του Αγίου Ιγνατίου στη Μονή Λειμώνος στην περιφέρεια της Καλλονής. Παράλληλα με τα παλιά, παραδοσιακά πανηγύρια, που κουβαλούν την ιστορία του νησιού, έχουν καθιερωθεί και πλήθος άλλων εκδηλώσεων, πολλές από τις οποίες συνδέονται με τα εκλεκτά προϊόντα που παράγει το νησί. Η Γιορτή του Ούζου και το Λεσβιακό Καλοκαίρι στη Μυτιλήνη, η Γιορτή της Σαρδέλας στη Σκάλα Καλλονής, η Γιορτή Αγροτουρισμού στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Σιγρί, η Γιορτή του Κερασιού και η Γιορτή του Κάστανου στην Αγιάσο, ο Βατουσιανός Αύγουστος στη Βατούσα, τα Βενιαμίνεια στο Πλωμάρι και πλήθος ακόμη γαστρονομικών γιορτών συστήνουν τα προϊόντα της Λέσβου και γίνονται αφορμή να αναβιώσουν παραδοσιακές γεύσεις, αλλά και να στηθούν σπουδαία γλέντια!
Extra tip: Περιδιαβείτε το νησί υπό τους ήχους του σαντουριού. Αναζητήστε τους καταπληκτικούς οργανοπαίχτες του νησιού και γλυκαθείτε από τους ήχους του. Το μελωδικό αυτό όργανο, από τα μεγάλα αστικά κέντρα της Μικράς Ασίας, «περνά» στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και ριζώνει για τα καλά στη φιλομέλωδη Λέσβο. Μαγική η περιφορά του Επιταφίου στο χωριό Ασώματος, υπό τους ήχους του σαντουριού!
Λέσβος. Γνωστό ως «Νησί των Ποιητών». Πηγή έμπνευσης για συγγραφείς, καλλιτέχνες και μουσικούς από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα… Από τη Σαπφώ, τον Αρίωνα, τον Αριστοτέλη, τον Αλκαίο και τον Θεόφραστο… μέχρι τον βραβευμένο με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Οδυσσέα Ελύτη, τον Στρατή Μυριβήλη και τον Αργύρη Εφταλιώτη.
Από τα βάθη των αιώνων στη Λέσβο, τα γράμματα, οι τέχνες και ο πολιτισμός βρίσκονταν σε περίοπτη θέση στη ζωή των ανθρώπων της. Αποτελεί από την αρχαιότητα έως και τα νεώτερα χρόνια, γενέτειρα ενός μεγάλου αριθμού ποιητών, μουσικών, ιστορικών, φιλοσόφων, διαπρεπών στα χρόνια τους, ονομαστών και σήμερα. Εδώ γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν κατά την αρχαιότητα, ο επικός ποιητής Λέσχης, οι αρχαίοι ποιητές Αρίων, Τέρπανδρος και Αλκαίος, ο Πιττακός, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας, ο μαθητής και διάδοχος του Αριστοτέλη, Θεόφραστος ο Ερέσσιος, σημαντικός φιλόσοφος και θεμελιωτής της βοτανικής, ο Λόγγος, που έγραψε το πρώτο -παγκοσμίως- μυθιστόρημα, το «Δάφνις και Χλόη», και άλλοι πολλοί που δόξασαν το νησί κατά τους αρχαίους εκείνους χρόνους. Και φυσικά, ανάμεσά τους, εκείνη που ονομάστηκε δεκάτη Μούσα, η κορυφαία ποιήτρια Σαπφώ.
Αλλά και κατά τα νεώτερα και σύγχρονα χρόνια, το νησί «γέννησε» και άλλους εραστές των γραμμάτων και των τεχνών. Τον 18ο αιώνα, τον Ιγνάτιο Ουγγροβλαχίας και το Βενιαμίν το Λέσβιο, σπουδαίο διαφωτιστή και κατεξοχήν Δάσκαλο του Έθνους. Τον 19ο αιώνα, τους αδελφούς Δημήτριο και Γρηγόριο Βερναρδάκη και το Γεώργιο Αριστείδη, που στήριξαν την ελληνική παιδεία και την πνευματική ζωή του τόπου κατά την περίοδο αυτή. Τον 20ό αιώνα, τον Αργύρη Εφταλιώτη, πρωτοπόρο του δημοτικισμού, ενώ στησυνέχεια τους μεγάλους πεζογράφους Στρατή Μυριβήλη, συγγραφέα του αριστουργήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας «Ζωή εν τάφω», και Ηλία Βενέζη, οι οποίοι πρόσφεραν με το έργο τους, αντιπολεμικά και ανθρωπιστικά ερεθίσματα σ’ ένα παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό. Έπειτα τον Ασημάκη Πανσέληνο, το Νίκο Καμπά, το Μίλτο Κουντουρά και πολλούς άλλους που φώτισαν τη «Λεσβιακή Άνοιξη» μέχρι το νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη, του οποίου η ποίηση μαζί με της Σαπφούς, έκανε γνωστή σε όλο τον κόσμο, τη μοναδική και ιδιαίτερη φυσιογνωμία της Λέσβου.
Archaeological Sites-Monuments of LesvosWebsite
Sanctuary of Messon by Agia Paraskevi
Sanctuary of Klopedi by Agia Paraskevi
Basilica of Chalinados by Agia Paraskevi
Ovriokastro or the Castle of St. Theodoron in Ancient Antissa
Ancient Mythimna
Castle of Mithymna
Castle of Sigri
“Kaloktistos” ancient wall in Apothikas
Fortress-Vigla, Eresos
Acropolis of Eressos
Vareltzidena Mansion of Petra
The Temple of St. Stephanos- Agios Stephanos-Mandamados
Roman Aqueduct of Moria
Ancient quarry of Moria
Castle of Mitilini
Ancient theatre of Mitilini
Yeni Mosque of Mitilini
Carsi Hamam of Mitilini
Valide Mosque-Mitilini
Roman villa at the junction of P. Agioritou and Achilleion streets in Mitilini
Roman villa on Nicomedia street in Mitilini
Roman Fish Tank in Makry Gialos of Mitilini
Late Roman building in Mitilini
“Home of Menadros” from the Roman Period – Mitilini
Hellenistic gallery in the Upper Skala of Mitilini
Hellenistic and Roman building in Mitilini
The Mesagro Bakery
Ancient quarry of Tsaf
Archaeological Site of Thermi
Tower of Tsoukaladelli in Thermi
Ancient Harbours of Lesvos – EPHORATE OF MARINE ANTIQUITIES, Underwater research of the ancient ports of Lesvos
Ancient Harbour of Antissa
Ancient Harbour of Eressos
Ancient Harbour of Pyrra in the Bay of Kalloni
Tsamour Limani, Skalohori
Ancient Harbour of Mitilini
Archaeological Sites-Monuments of LesvosWebsite
Sanctuary of Messon by Agia Paraskevi.
Sanctuary of Klopedi by Agia Paraskevi.
Basilica of Chalinados by Agia Paraskevi.
Ovriokastro or the Castle of St. Theodoron in Ancient Antissa.
Ancient Mythimna.
Castle of Mithymna.
Castle of Sigri.
“Kaloktistos” ancient wall in Apothikas.
Fortress-Vigla, Eresos.
Acropolis of Eressos.
Vareltzidena Mansion of Petra.
The Temple of St. Stephanos- Agios Stephanos-Mandamados.
Roman Aqueduct of Moria.
Ancient quarry of Moria.
Castle of Mitilini.
Ancient theatre of Mitilini.
Yeni Mosque of Mitilini.
Carsi Hamam of Mitilini.
Valide Mosque-Mitilini.
Roman villa at the junction of P. Agioritou and Achilleion streets in Mitilini.
Roman villa on Nicomedia street in Mitilini.
Roman Fish Tank in Makry Gialos of Mitilini.
Late Roman building in Mitilini.
“Home of Menadros” from the Roman Period – Mitilini.
Hellenistic gallery in the Upper Skala of Mitilini.
Hellenistic and Roman building in Mitilini.
The Mesagro Bakery.
Ancient quarry of Tsaf.
Archaeological Site of Thermi.
Tower of Tsoukaladelli in Thermi.
Ancient Harbours of Lesvos – EPHORATE OF MARINE ANTIQUITIES, Underwater research of the ancient ports of Lesvos.
Ancient Harbour of Antissa
Ancient Harbour of Eressos
Ancient Harbour of Pyrra in the Bay of Kalloni
Tsamour Limani, Skalohori
Ancient Harbour of Mitilini
Museums & Collections on LesvosWebsiteContact
The new Archeological Museum of Mitilini22510 44913
Old Archaeological Museum Mitilini22510 28032
Museum of the Castle of Mitilini22510 27970
The Eleftheriadis-Teriade Library and Museum of Modern Art22510 23372
Theophilos Museum22510 41644
Municipal Art Gallery of Mitilini Halim Bey22510 48002
The Ecclesesiastical-Byzantine Museum[email protected]
The Vrana Olive Press Museum in Papados22510 82007
The Barbayannis Ouzo Museum in Plomari22520 32741 /22520 33300
Plomari Ouzo Distillery Isidoros Arvanitis22520 31450
The Museum of Soap Manufacturing hosted in the Cultural Centre of Plomari22523 50101 /22520 32320
Eva Distillery Ouzo Museum – Pagani Mitilini22510 23700
The Natural History Museum of the Lesvos Petrified Forest in Sigri22510 47033 /22510 54434
Archaeological Collection Eresos22530-53037
GeorgiosIakovidis Digital Art Museum in Hidira22530 51128
The Gogou Archontiko at Vatoussa
Archaeological-Folklore collection Napi22530 31237
The Museum of Industrial Olive Oil Production of Lesvos in Agia Paraskevi22530 32300
K-Gold Temporary Gallery in Agia Paraskevi+30 6942202222
The Folklore Exhibit of Pelopi For information contact the local Municipal Office – Maria Kehagia+30 6974456834
Municipal Art Gallery of Molyvos Open Seasonally -For information, contact the local Municipal Office22530 71323
Ottoman Hamam Museum of Molyvos Open Seasonally -For information, contact the local Municipal Office22530 71323
Folklore Museum of Strati Myrivilli, Sykaminia+30 6973246568
Τhe Spiritual Reading Center “Development” of Agiasos
Resin Museum of Ampeliko Lesvos2252091287
The Museum of Paleontology and Geology – Vrisa Natural History CollectionTemporarily closed
The Ottoman Baths Museum of Kalloni -Costume and Embroidery of Lesvos ExhibitTemporarily closed
Museums & Collections on LesvosWebsiteContact
The new Archeological Museum of Mitilini.22510 44913
Old Archaeological Museum Mitilini22510 28032
Museum of the Castle of Mitilini22510 27970
The Eleftheriadis-Teriade Library and Museum of Modern Art.22510 23372
Theophilos Museum.22510 41644
Municipal Art Gallery of Mitilini Halim Bey22510 48002
The Ecclesesiastical-Byzantine Museum.[email protected]
The Vrana Olive Press Museum in Papados.22510 82007
The Barbayannis Ouzo Museum in Plomari.22520 32741 /22520 33300
Plomari Ouzo Distillery Isidoros Arvanitis.22520 31450
The Museum of Soap Manufacturing hosted in the Cultural Centre of Plomari22523 50101 /22520 32320
Eva Distillery Ouzo Museum – Pagani Mitilini.22510 23700
The Natural History Museum of the Lesvos Petrified Forest in Sigri.22510 47033 /22510 54434
Archaeological Collection Eresos.22530-53037
GeorgiosIakovidis Digital Art Museum in Hidira.22530 51128
The Gogou Archontiko at Vatoussa.
Archaeological-Folklore collection Napi.22530 31237
The Museum of Industrial Olive Oil Production of Lesvos in Agia Paraskevi.22530 32300
K-Gold Temporary Gallery in Agia Paraskevi.+30 6942202222
The Folklore Exhibit of Pelopi For information contact the local Municipal Office – Maria Kehagia+30 6974456834
Municipal Art Gallery of Molyvos Open Seasonally -For information, contact the local Municipal Office22530 71323
Ottoman Hamam Museum of Molyvos Open Seasonally -For information, contact the local Municipal Office22530 71323
Folklore Museum of Strati Myrivilli, Sykaminia.+30 6973246568
The Museum of Paleontology and Geology – Vrisa Natural History CollectionTemporarily closed
The Ottoman Baths Museum of Kalloni -Costume and Embroidery of Lesvos ExhibitTemporarily closed
Source: ETAL S.A.
Prev
Next

My Holiday

Your selected destinations.

No locations added into your list.
The welcometolesvos.com site is the official tourism website of the Public Entity of Culture, Tourism & Sports of the Municipality of Western Lesvos and aims to provide valuable information regarding the historical, cultural and tourist attractions of Lesvos island, its natural environment, activities, events and much more!

MUNICIPALITY OF WEST LESVOS

MEDIA LIBRARY


USEFUL LINKS


Made by Younet Digital Life with Love