H Μυτιλήνη του 19ου αιώνα και της βιομηχανικής επανάστασης τροφοδοτούσε τις αγορές της Ευρώπης με λάδι πρώτης ποιότητας. Οι κομψές Γαλλίδες των σαλονιών απολάμβαναν τα αγνά μοσχοσάπουνα από τα περίφημα σαπωνοποιεία του νησιού. Οι Μυτιληνιοί βιομήχανοι και έμποροι ελαιολάδου και σαπουνιού έστησαν τις επαύλεις τους γύρω στην πόλη, το Πλωμάρι, το Μόλυβο. Έχτισαν τα βιομηχανικά τους κτήρια (εργοστάσια, λιοτρίβια κ.λπ.) με μια μοναδική αρχιτεκτονική και συνέβαλαν στον τρόπο ζωής του νησιού, στα γράμματα, στις τέχνες αλλά και στην οργάνωση της κοινωνίας. Οι επαφές με την Ευρώπη έφεραν πλούτο και χάρισαν στο νησί μια συγκλονιστική πολιτισμική επιρροή ορατή μέχρι σήμερα. Το μυτιληνιό λάδι έχει φήμη και θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ελλάδας. Είναι ελαφρύ, εύγευστο και φίνο. Αλλεπάλληλα είναι τα βραβεία για το λεσβιακό λάδι σε διεθνείς διαγωνισμούς, ενώ έχουν πληθύνει οι μονάδες τυποποίησης εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου και μάλιστα σε ελκυστικές συσκευασίες με εξαγωγικό προσανατολισμό.