Η Λέσβος έχει μακρά παράδοση στην παραγωγή ούζου. Το νησί είναι προικισμένο με εύφορη γη και μεγάλη ποικιλία φυτών και βοτάνων. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γεωγραφική θέση της Λέσβου, στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας, βοήθησε τους ντόπιους παραγωγούς να παράγουν και να εμπορεύονται ούζο εξαιρετικής ποιότητας. Η Λέσβος είναι ευλογημένη με χωράφια γλυκάνισου στην περιοχή του Λισβορίου που χρησιμοποιείται ως ένα από τα κύρια αρωματικά συστατικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ούζου!
Η παραγωγή ούζου άρχισε να ανθίζει στη Λέσβο τον 19ο αιώνα καθώς την εποχή εκείνη το λιμάνι της Μυτιλήνης ήταν μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο με ανθηρό εξαγωγικό εμπόριο, από όπου εξάγονταν μεγάλες ποσότητες ούζου στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το 1880 τα αποστακτήρια που λειτουργούσαν στο νησί έφταναν τα 18 στον αριθμό, ενώ στους επίσημους καταλόγους του κράτους για την περίοδο 1917-1918 καταγράφονται 17 αποστακτήρια. Η προέλευση της κουλτούρας της παρασκευής ούζου εντοπίζεται στους Έλληνες μετανάστες και πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα προερχόμενοι είτε από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας είτε από τις μικρασιατικές ακτές. Παραδοσιακά το ούζο της Λέσβου είναι προϊόν απόσταξης γεωργικής αλκοόλης εμπλουτισμένου με γλυκάνισο και μυρωδάτους σπόρους φυτών, με κάθε αποστακτήριο να έχει τη δική του συνταγή που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο πιστοποιήσεις ΠΟΠ και ΠΓΕ, η μία με τίτλο «Ούζο Μυτιλήνης», που καλύπτει όλα τα πιστοποιημένα ούζο που παράγονται στο νησί και η άλλη με τον τίτλο «Ούζο Πλωμαρίου» που καλύπτει όλο το ούζο που παράγεται στο Πλωμάρι και στα γειτονικά του χωριά.
Ο πληθυσμός του Πλωμαρίου, αποτελούμενος από κοσμοπολίτες ναυτικούς και εμπόρους, ήταν μια εύπορη τάξη που απολάμβανε τις χαρές της ζωής. Το αρωματικό ποτό ταίριαζε τέλεια με τον περιπετειώδη χαρακτήρα τους και τους βοήθησε να ταξιδέψουν με το μυαλό τους σε μακρινά μέρη ακόμα και όταν τα πλοία τους ήταν αγκυροβολημένα. Ήταν αυτοί που ξεκίνησαν το εμπόριο και τις εξαγωγές ούζου. Προφανώς, ακριβώς λόγω της μεγάλης διάδοσης του ούζου στην καθημερινή ζωή της Λέσβου, ένα μεγάλο μέρος της τοπικής γαστρονομίας βασίζεται στον συνδυασμό του ούζου με τοπικά εδέσματα.
